Medycyna snu
Medycyna snu, która zajmuje się snem i występującymi w jego czasie zaburzeniami to szeroki obszar zagadnień. Problematyką tą zajmują się specjaliści chorób wewnętrznych, psychiatrzy, neurolodzy, laryngolodzy oraz pulmonolodzy. Niestety – często zaburzenia snu są bagatelizowane i nieodpowiednio diagnozowane. Tymczasem w śnie spędzamy 1/3 czasu naszego życia i nie jest to czas stracony. W czasie snu wydzielane są hormony, np. hormon wzrostu, zachodzą procesy odnowy organizmu czy uczenia się, włączania doświadczeń z okresu czuwania, wzmacniania pamięci.
Wśród zaburzeń snu najczęściej występują zaburzenia oddychania podczas snu. Głównie są to zaburzenia o charakterze obturacyjnym. Należy jednak pamiętać o innych postaciach, jak np. bezdech centralny czy hipowentylacja związana ze snem. Wymagają one zróżnicowania na etapie diagnostyki, gdyż zalecamy wówczas inne postępowanie.
Zespół obturacyjnego bezdechu podczas snu jest częstą chorobą. Na podstawie badań epidemiologicznych z 2012 roku w USA umiarkowany lub ciężki bezdech występuje u 10% mężczyzn w wieku 30-49 lat oraz u 17% mężczyzn w wieku 50-70 lat. Rzadziej stwierdzany jest u kobiet – dotyczy 3% kobiet w przedziale 30-49 lat i odpowiednio – 9% w wieku 50-70 lat. W Polsce nie znamy dokładnych danych statystycznych, gdyż problem ten ciągle jest niedoceniany.
Dla porównania – nadciśnienie tętnicze, które wydaje się być najczęściej występującą chorobą dotyczy ok 32% dorosłych Polaków, a cukrzyca typu 2 – ok 3,5% Polaków.
Jeszcze częściej występuje samo chrapanie – średnio u 35-45% mężczyzn i 15-28% kobiet, a powyżej 60 roku życia dotyczy 60% mężczyzn i 40% kobiet.